ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ  Δεν υπάρχουν προϊόντα σε αυτή την κατηγορία.

ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ

ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΧΑΡΙΚΩΝ
Ο «δρόμος των μπαχαρικών» ονομάζονταν οι θαλάσσιες οδοί, που ένωναν την Ανατολή με τη Δύση. Ξεκινούσαν από τις δυτικές ακτές της Ιαπωνίας και διέσχιζαν την Ινδονησία και την Ινδία ως τις χώρες της Μέσης Ανατολής και από εκεί κατέληγαν στην Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο. Η ανάπτυξη του εμπορίου των μπαχαρικών αλλά και...

ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΧΑΡΙΚΩΝ
Ο «δρόμος των μπαχαρικών» ονομάζονταν οι θαλάσσιες οδοί, που ένωναν την Ανατολή με τη Δύση. Ξεκινούσαν από τις δυτικές ακτές της Ιαπωνίας και διέσχιζαν την Ινδονησία και την Ινδία ως τις χώρες της Μέσης Ανατολής και από εκεί κατέληγαν στην Ευρώπη μέσα από τη Μεσόγειο. Η ανάπτυξη του εμπορίου των μπαχαρικών αλλά και άλλων υλών οφείλεται σε αυτό το «δρόμο» ο οποίος υπήρξε η αρτηρία του εμπορίου μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Ο δρόμος των μπαχαρικών συχνά συγχέεται με το «δρόμο του μεταξιού από όπου γινόταν το εμπόριο από την ξηρά όταν υπήρξε υπό τον έλεγχο των Αράβων. 

•    3000 – 200πΧ.
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση των μπαχαρικών αφορά τους σπόρους σησαμιού οι οποίοι σύμφωνα με έναν Ασσυριακό μύθο θεοί έπιναν κρασί από σουσάμι το βράδυ που δημιούργησαν τη γη. Στην πραγματικότητα όμως η κατανάλωση μπαχαρικών πιστοποιείται σε κείμενα αλλά και τοιχογραφίες από πρώιμους πολιτισμούς. Ιερογλυφικά στη Μεγάλη Πυραμίδα αποδεικνύουν ότι εργάτες έτρωγαν σκόρδο και κρεμμύδια για να αποκτήσουν δύναμη. Στη Βίβλο των Βασιλέων η βασίλισσα Σαββά πρόσφερε μπαχαρικά χρυσό και άλλους πολύτιμους λίθους στο βασιλιά Σολομώντα. Ακόμα το 1453π.Χ. οι πρώτοι Ολυμπιονίκες φορούσαν στεφάνια από μαϊντανό ενώ γύρο στο 400π.Χ ο πατέρας της ιατρικής Ιπποκράτης κατέγραψε συνταγές φαρμάκων οι οποίες περιλάμβαναν μπαχαρικά τα οποία χρησιμοποιούνται και σήμερα. Η «Χρυσή οδό της Σαμαρκάνδης» (the Golden Road of Samarkand) που εκτείνεται σε όλες τις Ερήμους της νότιας Ασίας και της Μέσης Ανατολής, υπήρξε ο δρόμος του εμπορίου των μπαχαρικών μέσω των καραβανιών. Τον έλεγχο του εμπορίου κατείχαν οι Άραβες για πολλούς αιώνες. 
•    200π.Χ. – 1200μ.Χ.
Όσο μεγάλωνε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία αναπτύχθηκε και η ιστιοπλοΐα για τη διακίνηση των μπαχαρικών από την Αίγυπτο προς την Ινδία. Ήταν ένα ταξίδι που διαρκούσε 2 χρόνια για να φτάσουν στον Ινδικό Ωκεανό αλλά μειώθηκε με την παρατήρηση των ανέμων οι οποίοι έκαναν το ταξίδι πιο εύκολο. Την εποχή της Ρωμαϊκής επικράτειας τα μπαχαρικά ήταν διαθέσιμα μόνο στην ανώτερη τάξη και τα θεωρούσαν ισάξια με το χρυσό αλλά με την κατάρρευση της η χρήση και η εμπορία τους μειώθηκε. Η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έγινε διεθνές εμπορικό κέντρο μπαχαρικών δεχόμενη τα μπαχαρικά από την Ινδία που στη συνέχεια προωθούνταν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Και οι Κινέζοι όμως παρά τις ατελείς γνώσεις τους για τα ταξίδια στη θάλασσα, διέσχιζαν το Μαλαϊκό αρχιπέλαγος και εμπορεύονταν με την Κεϋλάνη και τα περιβόητα Νησιά των Μπαχαρικών που βρίσκονται στην περιοχή της Ινδονησίας. Εξέχουσα θέση στο εμπόριο των μπαχαρικών είχε ειδικά το σύμπλεγμα των ηφαιστειογενών νησιών Μπάντα, καθώς κάποτε ήταν ο μόνος τόπος παραγωγής μοσχοκάρυδου.

•    1200μ.Χ – 1500μ.Χ.
Κατά το Μεσαίωνα η ζήτηση των μπαχαρικών άρχισε ξανά να αυξάνεται και ήταν το κλειδί για την ανάπτυξη του παγκόσμιου εμπορίου. Τα κυριότερα μπαχαρικά της εποχής προέρχονται από την Κίνα, την Ινδία και την Ινδονησία. Οι Ευρωπαίοι αναζήτησαν νέους δρόμους στην προσπάθεια τους να έχουν τον έλεγχο και την αποκλειστικότητα του εμπορίου. Στα τέλη του 13ου αιώνα ο Μάρκο Πόλο με την εξερεύνηση της Ασίας κατέστησε την Βενετία σημαντικότερο εμπορικό λιμάνι το οποίο άκμασε μέχρι το 1498. Ταυτόχρονα Ισπανοί και Πορτογάλοι αναζητούσαν δικούς τους εμπορικούς δρόμους. Ο πορτογάλος Βάσκο ντε Γκάμα από το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας απέπλευσε φτάνοντας στην Καλκούτα της Ινδίας για να επιστρέψει με πιπέρι, τζίντζερ, κανέλα αλλά και κοσμήματα. Το 1471μ.Χ οι Πορτογάλοι φτάνουν στα νησιά των Μπαχαρικών και 40 χρόνια αργότερα είναι οι πρώτοι Ευρωπαίοι που φτάνουν στα νησιά Μπάντα. Το 1492μ.Χ. οΧριστόφορος Κολόμβος φτάνει στην Αμερική αναζητώντας άλλον δρόμο (πιο σύντομο) για τα νησιά των Μπαχαρικών, και επιστρέφει στην Ισπανία με μπαχάρι, βανίλια και κόκκινες πιπεριές. Ο σκοπός του ταξιδιού του Χριστόφορου Κολόμβου προς τη Δύση ήταν να φτάσει στις ακτές των Νήσων των Μπαχαρικών και να δημιουργήσει εμπορικές σχέσεις ανάμεσα στην Ισπανία και σε αρκετά βασίλεια της Ασίας.

•    15ο – 18ο αιώνα μ.Χ.
Την εποχή της Αναγέννησης ξεσπούν πόλεμοι για την κυριαρχία του εμπορίου μεταξύ των Ισπανών, Πορτογάλων, Άγγλων και Ολλανδών. Οι Πορτογάλοι έφτασαν στην Ανατολή πλέοντας παραλιακά νότια της Αφρικής. Ενώ το 1519 ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος πραγματοποίησε ταξίδι για την ανακάλυψη των Νησιών των Μπαχαρικών (Spice Islands) που περιλάμβανε το γύρο του κόσμου. Ο ίδιος πέθανε στις Φιλιππίνες κατά τη διάρκεια του πολέμου του Μάκταν αλλά μέρος του πληρώματος κατάφερε να επιστρέψει με μεγάλες ποσότητες πιπεριού και άλλων μπαχαρικών. Κατά το 16ο αιώνα η Ολλανδία ελέγχει τη ναυτιλία και του εμπορίου και μέχρι το τέλος του 17ου αιώνα είχαν κατακτήσει και το εμπόριο των μπαχαρικών. Το 1602μ.Χ ιδρύθηκε η Ολλανδική εταιρία των Ανατολικών Ινδιών και στόχος της ήταν να δημιουργήσει εμπορικούς δεσμούς με πολλές χώρες και πριγκιπάτα αλλά και δημιουργία εμπορικών βάσεων. Με το εγχείρημα της Αγγλίας και της Βασίλισσας Ελισάβετ να εμπλακούν στο εμπόριο τον μπαχαρικών κατάφεραν να διαλύσουν το μονοπώλιο που κατείχαν οι Ολλανδοί μέχρι το 1799μ.Χ. 

 

•    18ο – 20ο αιώνα μ.Χ.
Με το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου κέντρο διακίνησης των μπαχαρικών στο δυτικό κόσμο έγινε το Λονδίνο, ενώ στα τέλη του 20ου αιώνα η Νέα Υόρκη πήρε τη σκυτάλη θέτοντας τις ΗΠΑ στην πρώτη θέση του παγκόσμιου εμπορίου μπαχαρικών εισάγοντας τα από την Ινδία η οποία μέχρι και σήμερα παραμένει η πρώτη χώρα στην παραγωγή τους. Ωστόσο στην Αμερική παράγονται πολλά μπαχαρικά τα οποία δεν ήταν γνωστά αλλά εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια. 

ΟΝΟΜΑΣΙΑ
Με τον όρο «μπαχαρικά» (spices) εννοούμε όλα τα αποξηραμένα τμήματα του φυτού (καρποίφύλλασπόροι, ρίζεςάνθηβλαστοί), τα οποία διαθέτουν έντονο άρωμα και γεύση. Η ετυμολογία της λέξεως, κατά μία εκδοχή, οφείλεται στην πακιστανική λέξη «μπαχάρ», ενώ κατά άλλες εκδοχές ο όρος είναι αραβικής ή και τουρκικής προέλευσης και περιγράφει το σύνολο των αρωματικών μαγειρικών καρυκευμάτων. Έχουν ιδιαίτερα καυστική γεύση, που οφείλεται κυρίως σε αιθέρια έλαια και σε ρητινώδης ουσίες, που περιέχονται σε αυτά. Χρησιμοποιούνται σαν πρόσθετα τροφίμων, λόγω των ιδιοτήτων τους αλλά και λόγω της δράσης τους σαν αντιοξειδωτικοί παράγοντες. Η προσθήκη τους όμως με σκοπό την κάλυψη αλλοιώσεων είναι επικίνδυνη και απαγορεύεται. Τα μπαχαρικά έχουν την ιδιότητα να επηρεάζουν την οργανοληπτική ικανότητα των τροφίμων παρέχοντας αξιόλογες ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών χωρίς να αυξάνουν τη θερμιδική αξία του γεύματός μας. Τόσο τα μπαχαρικά, όσο και τα καρυκεύματα, χρησιμοποιούνται κυρίως για την ενίσχυση της γεύσης των φαγητών όμως η προσφορά τους δεν είναι μόνον αυτή αλλά λειτουργούν ως φυσικά συντηρητικά τροφίμων, για μεγάλες περιόδους. Τα μείγματα μπαχαρικών (spice seasonings) είναι μία καινούρια κατηγορία που δίνει στον καταναλωτή έτοιμες συνταγές με μεγαλύτερη ευκολία.

ΩΦΕΛΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΩΝ
Εκτός από την ιδιότητα που έχουν να αρωματίζουν και να νοστιμίζουν τρόφιμα βοηθούν και στη διαδικασία της πέψης καθώς διεγείρουν τους σιελογόνους αδένες και τις εκκρίσεις γαστρικού υγρού. Πολλές επιστημονικές έρευνες για τα μπαχαρικά δείχνουν ότι πολλά από αυτά, περιέχουν στοιχεία που μπορούν να προστατέψουν τα υγιή κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού. Συγκεκριμένα έχουν: 
•    Αντικαρκινικές ιδιότητες 
Ολοένα και περισσότερες έρευνες δείχνουν ότι τα μπαχαρικά έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. Ειδικότερα στο κύμινο, στο γαρίφαλο, στο μπαχάρι, στους σπόρους του σιναπιού (από τους οποίους γίνεται η μουστάρδα) και στον κρόκο (σαφράν) αποδίδονται σημαντικές αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Αν και χρειάζονται περισσότερες έρευνες, εντούτοις θεωρείται πλέον γεγονός ότι ορισμένες ουσίες που περιέχονται στα μπαχαρικά (τα καροτενοειδή, η κουρκουμίνη, οι κατεχίνες) έχουν την ικανότητα να αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.
•    Αντιμικροβιακές ιδιότητες
Η κανέλα, το κύμινο, οι σπόροι του σιναπιού, το κόλιαντρο, το μοσχοκάρυδο, το κάρδαμο και το πιπέρι (άσπρο και μαύρο) ανήκουν στα μπαχαρικά με την ισχυρότερη αντιμικροβιακή και αντισηπτική δράση, σύμφωνα με σχετική λίστα που διαμόρφωσαν οι βιολόγοι του Πανεπιστημίου Cornel στη Νέα Υόρκη (ξεκινώντας από τα πιο δυνατά αντιμικροβιακά προς τα λιγότερο ισχυρά). 
•    Αντιοξειδωτικές ιδιότητες
Στα συμπεράσματα της μελέτης τους, που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Nutrition», οι ερευνητές τονίζουν ότι η χρήση των μπαχαρικών και των αρωματικών βοτάνων ενδεχομένως να συνιστά πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, εφάμιλλη των φρούτων και των λαχανικών.

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΩΝ
Για τη συντήρηση των μπαχαρικών αυτά υπόκεινται σε ξήρανση. Τα μπαχαρικά δεν χαλάνε στο πέρασμα του χρόνου, αλλά μειώνουν τις γευστικές και αρωματικές ιδιότητές τους. Το χρώμα και η μυρωδιά τους χάνεται διότι εξατμίζονται τα αιθέρια έλαια που υπάρχουν σε αυτά. Όταν τα μπαχαρικά είναι ολόκληρα, διατηρούν την φρεσκάδα τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και ο χρόνος ζωής τους τετραπλασιάζεται σε σχέση με τα τριμμένα. Το ζωντανό χρώμα και η έντονη μυρωδιά των μπαχαρικών είναι κριτήρια που πιστοποιούν την φρεσκάδα τους. Υπάρχουν όμως και μπαχαρικά τα οποία είναι περισσότερο ευπαθή και αλλοιώνονται ευκολότερα σε σχέση με άλλα. Για την σωστή συντήρησή τους, μετά την αγορά τους θα πρέπει να φυλάσσονται σε αεροστεγείς συσκευασίες και θα πρέπει να βρίσκονται μακριά από ήλιο, υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες. Η θερμότητα επηρεάζει σημαντικά τη γεύση και το άρωμά τους ενώ η υγρασία δημιουργεί μια κολλώδη μάζα. Η αποθήκευση των μπαχαρικών πρέπει να γίνεται σε ξηρό και σκοτεινό μέρος, επειδή το φώς, η υγρασία και η υψηλή θερμοκρασία, είναι ανασταλτικοί παράγοντες για τη διατήρηση των χαρακτηριστικών τους. Τα ολόκληρα μπαχαρικά διατηρούν για περισσότερο χρονικό διάστημα το άρωμά τους 3 – 5 χρόνια σε σχέση με τα τριμμένα.

ΠΗΓΗ ιντερνετ

Περισσότερα

Υποκατηγορίες

ΚΡΟΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ

Ο κρόκος, το χρυσάφι της ελληνικής γης όπως αποκαλείται, συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες.

Η Κλεοπάτρα το χρησιμοποιούσε στα καλλυντικά της, οι αρχαίοι Φοίνικες στις προσφορές τους στη θεά Αστάρτη, ο Όμηρος το αναφέρει στα κείμενά του ενώ το συναντάμε ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη.

Οι κάτοικοι της περιοχής φυτεύουν τον κρόκο κάθε καλοκαίρι και όταν φθάσει το φθινόπωρο αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμ. κόκκινου κρόκου.

Ο κρόκος ή η ελληνική ζαφορά (saffron) όπως συνήθως λέγεται, ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.

Σαλέπι από την Πόλη

Το Σαλέπι από την Πόλη είναι ένα μυρωδάτο μείγμα φυσικού Σαλεπιού, ζάχαρης και αγνών μπαχαρικών. Ένα έτοιμο ρόφημα με πλούσια γεύση και άρωμα και σπάνιες ιδιότητες, πολύτιμες για τον άνθρωπο!!

Το ευωδιαστό αυτό έτοιμο ρόφημα, είναι φτιαγμένο με την πατροπαράδοτη, πολίτικη συνταγή και με το ίδιο μεράκι και την ίδια νοσταλγία, που το έφτιαχναν και οι παππούδες  μας, Έλληνες από την Κωνσταντινούπολη. 

Προσφέρεται  σε  τέσσερις διαφορετικές γεύσεις:
  • Σαλέπι με κανέλα και γαρύφαλλο και πιπερόριζα
  • Σαλέπι με κάρδαμο και μαστίχα Χίου και πιπερόριζα
  • Σαλέπι μόκα
  • Σαλέπι σοκολάτα

Όλες οι γεύσεις προσφέρονται αντίστοιχα και ΧΩΡΙΣ ΖΑΧΑΡΗ.  Μπορεί να γλυκάνει κανείς τα ροφήματα αυτά με μέλι, γάλα, πετιμέζι, ή άλλο γλυκαντικό της αρεσκείας του.

Επάνω